گفت‌وگو با داور جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی
محمد نجاری: حضور بانوان در بخش نقالی و نمایش‌هایی آیینی پررنگ بود
محمد نجاری، عضو هیئت داوران بخش نقالی بیست‌و‌یکمین جشنواره بین‌المللی نمایش‌های آیینی سنتی به میزبانی استان چهارمحال‌وبختیاری با بیان اینکه جشنواره‌ها آفت تئاتر نیستند، گفت حضور بانوان در بخش نقالی و نمایش‌هایی آیینی واقعا پررنگ بود.
به گزارش روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی به نقل از آنا، محمد نجاری، عضو هیئت داوران بخش نقالی بیست‌و‌یکمین جشنواره بین‌المللی نمایش‌های آیینی سنتی به میزبانی استان چهارمحال‌وبختیاری بود که از ششم تا نهم مهر در سه شهرستان شهرکرد، جونقان و بروجن برگزار شد.
او دکترای زبان و ادبیات فارسی دارد و دانش‌آموخته سینما و فارغ‌التحصیل علوم انسانی و هنر است. نجاری تألیف، ترجمه و ویرایش بیش از شصت عنوان کتاب و مقاله را برعهده داشته و در کارنامه‌اش کارگردانی آثاری، چون «جنگنامه غلامان» نوشته بهرام بیضایی، «میرمیران و طاووس» نوشته صادق عاشورپور و... را دارد.
این عضو هیئت داوران بخش نقالی، درباره داوری آثار جشنواره گفت: «من بخش نقالی جشنواره آیینی سنتی را به فال نیک و مبارک می‌گیرم چراکه در این دوره تنوع آثار از حیث جغرافیایی، محتوایی، تنوع متون خاص برای نخستین بار اتفاق افتاد. حضور نقالان جوان و بازیگران کودک و نوجوان در بخش‌های مختلف جشنواره و حضور بانوان در بخش نقالی و نمایش‌هایی آیینی واقعا پررنگ بود.»
او درباره دو بخش «نمایش‌های فردی، نقالی، روایت‌های ملی و کارآواها» و «معرکه‌ها، آیین‌ها و بازی‌های نمایشی» در جشنواره توضیح داد: «طبقه‌بندی که امسال در جشنواره صورت گرفت، در تئاتر غربی، سینما و ادبیات نیز وجود دارد. به طور مثال در حوزه ادبیات نمایشی ما عرصه‌های روایت، قوالی، نقالی، حماسه، پرده‌خوانی و منقبت‌خوانی وجود دارد. از این رو به سیاست‌گذاران جشنواره برای انتخاب بخش‌های علمی نیز تبریک می‌گویم.»
نجاری درباره انتخاب آثار و افراد برگزیده گفت: «به نظر من مهرداد کاووسی که برگزیده این دوره از جشنواره شد یک اتفاق خوب در عرصه نمایش‌های آیینی سنتی است. دراین بخش آثار دوم و سوم انتخاب نکردیم، از دو اثر تقدیر و از سه نقال جوان هم به‌صورت ویژه تجلیل کردیم، یک بخش هم به گمان من اصلی‌ترین بخش بود و آن هم حرمت گذاشتن به پیشکسوتان و پیرمرشدان بود.»
داور بخش نقالی جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی ادامه داد: «ما از چهار نقال و مرشد به‌طور ویژه تقدیر کردیم تا درسی برای جوانان باشد که آن‌ها هم در صورت رعایت احترام و ادب در آینده چنین ارج و قربی خواهند داشت. یک تقدیر ویژه هم با توجه به موضوع خاص مذهبی که داشتیم و به‌واسطه حفظ کرامتِ تاریخ اسلام صورت گرفت.»
او با اشاره به اینکه با بیست‌واندی سال معلمی تلاش داشته تا جانب عدل و انصاف را رعایت کند، افزود: «من برخلاف کسانی که معتقدند جشنواره‌ها آفت هستند، این جشنواره‌ها را جای درخشش جوانان و همزیستی کنار پیشکسوتان و همین طور گفت‌وگوی درون خانواده تئاتر می‌دانم. در هر حال خود همین جوایز هم می‌تواند یک شور و شوق بین برگزیده‌ها تزریق کند تا کار تولید کرده و از همین راه ارتزاق کنند.»
نجاری در پایان گفت: «الان با توجه به تحریم‌ها و امکانات مالی اندک، گمان می‌کنم این جشنواره‌ها هر چقدر هم که باشد کمک‌کننده است، اما فراموش نکنیم که آموزش و پژوهش دو بال عرصه تئاتر است که باید آن را جدی بگیریم، تعدد جشنواره‌ها اجرا‌ها را پررونق و تماشاگر را جذب می‌کند و همین طور آثار قوی‌تری نیز تولید شده و چراغ تئاتر روشن می‌ماند.»