نویسنده و کارگردان نمایش آیینی و سنتی مطرح کرد
کاوه مهدوی: پژوهش در نمایشهای ایرانی کمرنگ و انگشتشمار است
کاوه مهدوی نویسنده و کارگردان نمایش «در انتظار گورو» معتقد است پژوهش در نمایشهای ایرانی کمرنگ و انگشتشمار است و باید به این حوزه توجه ویژهای شود.
به گزارش روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی به نقل از پانا، کاوه مهدوی، کارگردان راهیافته به بخش صحنهای بیست و یکمین جشنواره بینالمللی نمایشهای آیینی و سنتی از تهران است.
مهدوی که در بخش صحنهای-آزاد بیستویکمین جشنواره بینالمللی نمایشهای آیینی و سنتی در گلستان نمایش «در انتظار گودو» را به صحنه میبرد، با اشاره به اهمیت پژوهش در تئاتر کشور گفت: «پژوهشهای مرتبط با نمایشهای ایرانی کمرنگ و انگشت شمار بوده که باید به این حوزه توجه ویژهای شود.»
این کارگردان جوان ادامه داد: «در زمان حاضر به پژوهشهای جدید به خصوص درباره پیشکسوتان تئاتر در کنار نمایشهای آیینی و سنتی کمتر توجه میشود.»
این مدرس تئاتر افزود: «نمایشهای آیینی باید حمایت بیشتری شود اما به دلیل مشکلات بودجه و اعتبار برخی از جشنواره های شاخص به صورت دوسالانه برگزار شده که بی شک این بودجه کفایت نمیکند.»
کارگردان نمایش «در انتظار گورو» بیان کرد: «این نمایش درددلی از نمایش سنتی روحوضی است و به صورت واگویه از نمایش ایرانی «مبارک و طیاره» بوده که منتظر مرشد خود برای شروع داستان هستند.»
مهدوی با اشاره به نمایشهای سیاهبازی گفت: «بعد از نقالی، سنتیترین و قدیمیترین شکل نمایش ایرانی، سیاهبازی است. نمایشهای روحوضی، تلخک و لودگیهایی که در دربارها اجرا میشده که همزمان گونههایی شبیه به آن در دنیا از جمله ایتالیا، هند، چین و عثمانی مشاهده می شده که بیشک هیچکدام از یکدیگر وام نگرفتند.»
بیستویکمین جشنواره بینالمللی نمایشهای آیینی و سنتی با دبیری احمد جولایی، از یکم تا یازدهم مهر، در بخشهای «رادیو تئاتر» و «نمایشگاه هنرهای نمایشی» به میزبانی تهران، «صحنهای» (ویژه-آزاد) و «بینالملل» به میزبانی استان گلستان (گرگان و کردکوی)، «شبیهخوانی» به میزبانی استان مرکزی (تفرش)، «نمایشهای فردی، نقالی، روایتهای ملی و کارآواها» و «معرکهها، آیینها و بازیهای نمایشی» به میزبانی استان چهارمحال و بختیاری (شهرکرد)، «عروسکی» و «دانشجویی صحنه» به میزبانی خراسان شمالی (بجنورد) و «سمینارهای پژوهشی» و «نمایشنامهنویسی» به میزبانی آذربایجان شرقی (تبریز) در حال برگزاری است.