در حال بارگذاری ...
...

گفت‌وگو با وجیهه کریمی، کارگردان راه‌یافته به جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی

واحدهای درسی نمایش‌های ایرانی در دانشگاه در حال حذف است

گفت‌وگو با وجیهه کریمی، کارگردان راه‌یافته به جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی

واحدهای درسی نمایش‌های ایرانی در دانشگاه در حال حذف است

وجیهه کریمی، کارگردان راه‌یافته به جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی، از بی‌توجهی به این گونه نمایشی گلایه کرد و از حذف واحدهای درسی مربوط به آن در دانشگاه‌ها خبر داد.

به گزارش روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی به نقل از ایلنا، بیست‌ویکمین جشنواره بین‌المللی نمایش‌های آیینی و سنتی با دبیری احمد جولایی، از یک تا 11 مهر، در تهران و پنج استان کشور برگزار می‌شود.

بخش دانشجویی جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی، این روزها به میزبانی استان خراسان شمالی (بجنورد) در حال برگزاری است.

وجیهه کریمی از تهران، یکی از کارگردان‌های راه‌یافته به این بخش از جشنواره است که با نمایش «سه پوزه، سه سر» در بجنورد حضور دارد.

او که در حال حاضر دانشجوی دکترای تئاتر است، با خوشایند خواندن برگزاری جشنواره بین‌المللی نمایش‌های آیینی و سنتی، گفت: «تمرکززدایی این رویداد، حرکتی ارزشمند است و این فرصت را به هنرمندان شرکت کننده و حاضر در استان‌های مختلف می‌دهد تا با آیین‌ها و سنت‌های ارائه شده در این بستر در کنار تبادل تجربیات آشنا شوند. »

کریمی ادامه داد: «با توجه به اینکه نمایش‌های ایرانی در مقایسه با دیگر گونه‌های تئاتری بسیار کم‌رنگ هستند، بهایی به آن‌ها داده نمی‌شود. از این‌رو در دانشگاه‌ها شاهد حذف یا کم شدن واحدهای درسی مرتبط با نمایش‌های ایرانی هستیم که هنری چون تعزیه یکی از آنهاست. تازه این درس‌های اندک هم صرفا برای شاخه کارگردانی در نظر گرفته شده‌اند.»

این هنرمند ضمن اظهار تاسف از ادامه این روند در دانشگاه‌ها، افزود: «چه در دانشگاه‌ها و چه در قالب جشنواره‌ها باید بیشتر و تخصصی‌تر به این گونه نمایشی پرداخته شود. همچنین باید با اختصاص اعتبار، زمینه را برای برگزاری اثربخش‌تر چنین رویدادهایی فراهم کرد. 

کارگردان «سه پوزه، سه سر»، کامل‌ترین نمایش ایرانی را تعزیه خواند و گفت: «این گونه، یک شیوه اجرایی نمایش بسیار غنی است که غربی‌ها از آن تقلید و شیوه‌های خود را از دل آن هم چون برشت و… خارج کردند. این در حالی است که ما با وجود گنجینه نمایشی غنی، به آن بهایی نمی‌دهیم، در حالی که می‌تواند برای تمام کارگردان‌های ایرانی به واسطه داشتن مخاطب ایرانی، الگو باشد.

کریمی یادآور شد: «هنرمندانی هستند که متون غربی را به شیوه نمایش ایرانی کار می‌کنند و این شیوه را می‌پسندند، پس چه بهتر که با متون ایرانی کار کنند و اجازه ندهند این‌گونه نمایشی قدیمی، به فراموشی سپرده شود.»

او با بیان اینکه طی سال‌های گذشته در دل جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی، شاهد متون تکراری و چندین متن از یک نویسنده بوده‌ایم، تاکید کرد: «جشنواره‌ها به واسطه حضور هنرمندان و علاقه‌مندان تئاتر، بستر مناسبی برای معرفی متون و یا آثار نویسندگان فعال در این عرصه به حساب می‌آیند؛ البته با گنجاندن بخشی که بتوان در آن، فعالان این بخش را دعوت کرد و به آثار خوب در این حوزه دست یافت.»

این هنرمند که دومین حضورش را در جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی تجربه می‌کند، ضمن ابراز خرسندی از برگزاری این رویداد در خراسان شمالی گفت: «اگر چه جشنواره‌ها نباید در پایتخت متمرکز باشند، اما لازمه تحقق این امر، حمایت از گروه‌های نمایشی برای حضور در استان‌های برگزارکننده است تا هنرمندان با فراغ‌بال و انگیزه بیشتر بتوانند به ارائه آثار بپردازند.»

بیست‌و‌یکمین جشنواره بین‌المللی نمایش‌های آیینی و سنتی با دبیری احمد جولایی، از یکم تا یازدهم مهر، در بخش‌های «رادیو تئاتر» و «نمایشگاه هنر‌های نمایشی» به میزبانی تهران، «صحنه‌ای» (ویژه-آزاد) و «بین‌الملل» به میزبانی استان گلستان (گرگان و کردکوی)، «شبیه‌خوانی» به میزبانی استان مرکزی (تفرش)، «نمایش‌های فردی، نقالی، روایت‌های ملی و کارآواها» و «معرکه‌ها، آیین‌ها و بازی‌های نمایشی» به میزبانی استان چهارمحال و بختیاری (شهرکرد) و «سمینار‌های پژوهشی» و «نمایشنامه‌نویسی» به میزبانی آذربایجان شرقی (تبریز) در حال برگزاری است.