سرپرست گروه نمایش ابراهیم مجاب ازاراک استان مرکزی
گفت وگوبااسماعیل مجللی
گفت وگوبااسماعیل مجللی سرپرست گروه نمایش ابراهیم مجاب ازاراک استان مرکزی، بیست یکمین جشنواره بین المللی نمایش های آئینی وسنتی شهرستان تفرش
گفت وگوبااسماعیل مجللی سرپرست گروه نمایش ابراهیم مجاب ازاراک استان مرکزی
بیست یکمین جشنواره بین المللی نمایش های آئینی وسنتی شهرستان تفرش
باسلام وضمن تبریک به شمابابت حضوردرجشنواره
1خودتان رامعرفی کنید
اسماعیل مجللی هستم متولد سال ۵۸ شبیه خوان و پژوهشگر تعزیه
بیش از سه دهه فعالیت در عرصه شبیه خوانی و اجرای تعزیه در بیشتر مناطق کشور را به ثبت رسانیده ام
دهها مقاله را در کنفرانسها و سمینارها با محوریت تعزیه ارئه نموده ام و در بسیاری از نشریات معتبر داخلی و خارجی منتشر کرده ام . کتاب شبیه نامه با بررسی تعزیه در تمامی استانها را به چاپ رسانده ام این کتاب در سال ۹۹به عنوان کتاب سال استان مرکزی برگزیده شد
همچنین کتاب مجلس نامه غم با موضوع تعزیه در استان همدان را منتشر نموده ام که در سال ۱۴۰۰به عنوان کتاب سال عاشورا در سطح ملی شناخته شد . تدریس تعزیه و برگزاری نشستهای تخصصی و پژوهشی تعزیه و همچنین داوری سوگواره های تعزیه در بسیاری از استانها از دیگر فعالیتهای بنده است
۲باچه اثری دراین جشنواره شرکت کردید؟
در این جشنواره با مجلس تعزیه ابراهیم مجاب به عنوان مجالس نو حاضر شده ام که تنظیم اشعار و کارگردانی این اثر به عهده بنده است .
۳توضیح مختصری درمورداین برنامه بفرمایید؟
مجلس ابراهیم مجاب از مجالسی است که برای نخستین بار در تاریخ تعزیه به اجرا در آمده در این مجلس سبک زندگی اسلامی ایرانی و همچنین بازسازی حرم مطهر امام حسین و نیز زیارت با پای پیاده که از آیینهای زیبای مذهبی و نمایشی مشرق زمین است به نمایش گذاشته شده است.
۴نظرخودرادرموردبرگزاری چنین برنامه هایی به خصوص جشنواره نمایش های آیینی وسنتی بفرمایید؟
باعث خرسندی است که چنین رویدادی امسال در شهر تفرش رخ داده است
جشنواره آیینی و سنتی در دوره های قبل چنین رویکردی نداشت و تعزیه ها در یک فضای کاملا بی ربطی همچون محوطه تاتر شهر به اجرا در می آمد و اعتبار خاصی در تعزیه ها دیده نمیشد خوشبختانه امسال با رویکرد جدیدی که از طرف مرکز هنرهای نمایشی و همچنین دبیرخانه این جشنواره ارائه شد تعزیه در جایگاه اصلی خود به مخاطبان ارائه گردید و این موضوع قابل تقدیر است
بنده سالهاست که از منتقدان اصلی این جشنواره بودم و عملا به بیراهه میرفت به نحوی که محلی ک پاتوقی شده بود برای عده ای از هنرمندان که از دوستان مسولان این جشنواره بودند خوشبختانه در مدیریت جدید تاتر کشور این موضوع با تجدید نظر قطعی مسولان مواجه شد و ماحصل آن همین شده که سرتاسر کشور در این جشنواره درگیر شده اند که جای دارد ار دکتر نظری مدیرکل محترم هنرهای نمایشی نسبت به این اقدام دغدغه مندانه تشکر کنم .
رویکردی که در این جشنواره دیده میشود بر این اساس است که تمرکز زدایی از این جشنواره به انجام رسید و متمرکز شدن این رویداد در شهر و یا استان خاصی در لین دوره صورت نگرفته و چندین استان میزبان هنرمندان شده اند که از تلاشهای دکتر جولایی دبیر محترم این جشنواره تقدیر و تشکر دارم
استان مرکزی و شهر تفرش انتخاب بسیار درست و به جایی بود برای این رویداد در بخش تعزیه زیرا تفرش کانون اصلی تعزیه در کشور به حساب می آید
شهر تفرش کانون اصلی شبیه خوانی در کشور به حساب می آید و اعتبار این هنر به حدی است که از گذشته تا به امروز بخشی از زندگی مردم را شامل شده است و به نوعی میتوان گفت که همه خانواده های این شهرستان با این هنر درگیر شده اند .
تکایایی همچون ششناو، خلچان، میانده که هر کدام از ظرافت و معماری عجیبی برخوردار هستند باعث آن شده که این شهر با عنوان شهر تعزیه به اشتهار برسد . تکیه زاغرم که امسال صدو شصت و پنجمین سال فعالیت خود را پشت سر گذاشته شاهد صدها هزار تعزیه بوده و از در و دیوار آن صدای چندین هزار شبیه خوان شنیده میشود که این موضوع در هیچ کجای کشور جریان ندارد .برای نگارش کتاب شبیه نامه شبیه خوانی در تمامی نقاط کشور را بررسی کرده ام و این تابلوی زیبای نقاشی که سیره ناب اهلبیت بر آن نقش بسته است توسط مناطق مختلف کشور و بر اساس زیست بوم هر منطقه رنگ آمیزی شده و مناطقی پر رنگ و مناطق دیگر کمرنگ تر هستند که همین کنتراست موجب زیبایی آن شده است و در این میان شهر تفرش پر رنگترین نقطه را به خود اختصاص داده است . تفرش از همان دوران قاجاریان که تعزیه از اعتبار ویژه ای برخوردار شد از مراکز مهم تعزیه خوانی بود و این روند فقط به دوره معاصر خلاصه نمیشود در سفرنامه ادوارد پولاک آمده است که در عهد قاجاریان بسیاری از ملاکان ، خوانین طفرش با دربار قاجار به طور مستقیم در ارتباط بودند و بیشترین منشیان و نویسندگان دربار ناصری مناصب دیوانی و منشی گری را به عهده گرفتند و از آنجا که علاقه خاصی به شهر تفرش داشتند هر آنچه را که در دربار دیدند کپی آن را در شهر کوچکی مثل تفرش نیز به ارمغان آورده بودند که اصلی ترین آنها هنر شبیه خوانی بود .