امیرحسین انصافی در گفت‌وگو با آنا؛
خیمه‌شب‌بازی به مرشد آشنا به ساز نیاز دارد
امیرحسین انصافی، نویسنده و کارگردان نمایش عروسکی، تزریق ایده‌های نو به جشنواره نمایش های آیینی سنتی را حاصل تمرکز زدایی دانست و گفت: این کار سبب می‌شود تا هنرمندان در تمام استان‌ها فرهنگ بومی منطقه خود را به طور کامل بشناسند و بر اساس آن دست به تولید بزنند.
امیرحسین انصافی، نویسنده و کارگردان اثر نمایشی «نه چک زدیم، نه چونه» که در جشنواره نمایش های آیینی سنتی حضور پیدا کرده، در گفت وگو با خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: رسالت ما در این رویداد احیا و اجرای فرهنگ گذشته با بهره گیری از هنر‌های سنتی است. برای تحقق این مهم نیازمند آموزش هستیم.
او که از سال ۸۸ حضور مستمری در بخش های مختلف نمایش‌های خیابانی، میدانی و صحنه‌ای آیینی سنتی داشته است، از ضعف آموزش به واسطه کمبود و یا نبود اساتیدی در این عرصه سخن گفت و افزود: حضور پیدا نکردن اساتید در این اتفاق به واسطه شرایط جشنواره و حمایت‌های ناچیز از اساتید خوشایند نیست.
«انصافی» با بیان این که با نگاهی به آثار برگزیده این دوره به راحتی می‌توان دید که یک عده جوان علاقه‌مند در این رویداد حضور دارند، افزود: اگر چه این اتفاق خوب و خوشایند است، اما در نمایش‌های سنتی و آیینی ترکیب تجربه و نیروی جوان جواب می‌دهد که جای پیشکسوتان در این رویداد خالی است.
وی ادامه داد: در واقع اگر پیشکسوتی نباشد تا به علاقه‌مندان جوان شیوه و شکل اجرای گذشتگان را آموزش دهد چگونه می‌توان اجراگر نمایش‌های سنتی بود و در حقیقت چه می‌دانیم از آن سنت که بخواهیم آن را بیابیم و بیاریم و آموزش ببینیم، اجرا و احیا کنیم.
انصافی از ضرورت آموزش در کنار اجرای نمایش‌ها در این رویداد سخن گفت و افزود: متاسفانه در خیمه شب بازی و خم بازی به اندازه انگشتان یک دست مرشد نداریم که ساز زدن را به درستی بلد بوده و با آواز آشنایی داشته باشد و آن را پای نمایش خیمه شب بازی به درستی اجرا کند و از این روی نیازمند تربیت اجرا گر هم هستیم.
وی با اشاره به در نظر گرفتن بخش‌هایی در این رویداد در دوره‌های گذشته هم، چون جشنواره نمایشنامه نویسی به صورت مجزا و در اختیار قرار دادن متون برگزیده این بخش، در دوره‌های بعد در دسترس شرکت کنندگان، بدون در نظر گرفتن اولویت بازبینی و بازخوانی، این حرکت را ترغیبی دوجانبه برای نویسنده و اجرا گر عنوان کرد و افزود: اگر چه این اتفاق در این دوره هم وجود دارد، اما آنچه که مهم و به نوعی حلقه گمشده برای تعالی این رویداد است، نبود آموزش‌های پایه در مقوله نمایشنامه نویسی و اجراست.
او که در این دوره در ۲ بخش صحنه‌ای و نمایش عروسکی این رویداد به میزبانی استان‌های گلستان و خراسان شمالی شرکت کرده، معتقد است: به نظر می‌رسد به واسطه این که این رویداد ۲ سالانه است باید در سالی که این جشنواره برگزار نمی‌شود، ستاد جشنواره نسبت به برگزاری دوره‌های آموزشی همت بگمارد و حضور شرکت کنندگان در دوره بعد منوط به حضور در دوره‌های آموزشی باشد.
این هنرمند فعال در پاسخ به این پرسش آنا که برگزاری رویداد تا چه اندازه به شناسایی آیین‌ها و سنت‌ها در استان‌های مختلف برگزار کننده این جشنواره کمک می‌کند، اظهارداشت: این امر سبب می‌شود تا هنرمندان در تمام استان‌ها فرهنگ بومی منطقه خود را به طور کامل بشناسند و بر اساس آن دست به تولید بزنند و این بسیار موثر خواهد بود در صورتی که همه چیز درست و اصولی پیش برود.
انصافی اضافه کرد: اگر این اقدام به صورت گردشی صورت بگیرد و مثلا تمام خرده فرهنگ‌های شمال کشور شناسایی و افرادی که بر اساس این خرده فرهنگ‌ها دست به تولید بزنند در اولویت حمایت قرار بگیرند، گامی مهم و اساسی در احیای آیین‌های کهن خواهد بود.
این هنرمند برگزاری این رویداد در استان‌های مختلف بدون اعلام قبلی به گروه‌های شرکت کننده و البته با همان سقف اعلام شده در فراخوان و بدون سنجش شرایط حضور گروه‌ها در استان‌ها را یکی از معضلات پیش روی گروه‌های شرکت کننده عنوان کرد و خواستار نگاه و حمایت ویژه برگزارکنندگان این رویداد مهم به شرکت کنندگان شد.
گفتنی است، بیست و یکمین جشنواره بین المللی نمایش‌های آیینی و سنتی در استان‌های خراسان شمالی، چهارمحال‌وبختیاری، مرکزی و گلستان میزبان بخش‌های متنوع و هنرمندان ملی و بین‌المللی خواهد بود که خراسان شمالی این رویداد را در ۲ بخش نمایش عروسکی و دانشجویی با حضور ۲۱ اثر نمایشی و گروه شرکت کننده از هفتم تا یازدهم مهرماه برگزار می‌کند.