ملیکا رضی: «مجلس شبیه لیر بیچاره» از تعزیه وام گرفته است/ ریشه‌ها را دریابیم
کارگردان نمایش «مجلس شبیه لیر بیچاره» معتقد است هنرمندان عرصه نمایش‌های آیینی و سنتی باید اصول و ریشه‌ها را بشناسند و بدانند مهم‌ترین وظیفه‌شان، شناساندن فرهنگ ایرانی به جهان اطرافشان است.
ملیکا رضی کارگردان نمایش «مجلس شبیه لیر بیچاره» از آثار پذیرفته شده در بخش اجراهای صحنه‌ای بیستمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی درباره جزئیات این نمایش به خبرنگار مهر گفت: متن این اثر نوشته حسین جمالی و داستان نمایش برگرفته از نمایشنامه شناخته شده ویلیام شکسپیر یعنی «شاه لیر» است که ماجرای زندگی پادشاهی را روایت می‌کند که در اواخرش عمر بنا دارد اموال خود را میان سه دخترش تقسیم کند. در ادامه زمانی که نوبت به دختر سوم می‌رسد، او اعلام می‌کند که چیزی از اموال پدر نمی‌خواهد و درنتیجه شاه، دختر را از ثروت محروم کرده و او را به شاه فرانسه شوهر می‌دهد...
رضی با اشاره به اینکه در نسخه ایرانیزه شده این اثر، نمایش به سمت نقل روایت و فضای اپیک می‌رود، اظهار کرد: در اقتباسی که در «مجلس شبیه لیر بیچاره» از نمایشنامه شکسپیر شده است، سیاه وارد قصر پادشاه می‌شود در حالی‌که نمی‌داند آنجا کجاست که همین ماجرا سبب می‌شود ۲ داستان با یکدیگر ادغام شده و با هم به سمت جلو پیش بروند.
این بازیگر و کارگردان تئاتر تصریح کرد: نمایش «مجلس شبیه لیر بیچاره» در حقیقت عطف بما سبق، به یکی از ریشه‌دارترین نمایش‌های ایرانی یعنی تعزیه می‌کند که در عین سادگی نوع روایت شهادت امام حسین (ع) و یارانش، دارای گونه‌هایی نمایشی برگرفته از نشانه‌شناسی‌ها و فاصله‌گذاری‌ها است که همین امر جای تعمق دارد و تعزیه را در میان گونه‌های نمایشی پر علم به شمار می‌آورد. در این نمایش تا حدودی از تعزیه وام گرفته شده و با به‌کارگیری عنصر تکرار از ابزورد نیز بهره گرفته شده است.
وی درباره بازیگران این نمایش توضیح داد: متن حسین جمالی نیاز به بازیگرانی دارد که توانمندی بازی در چنین گونه‌ای را داشته باشند. ما در این نمایش نقال و تعدادی روایتگر داریم و بازیگران موظف هستند نقش‌های نمایشنامه را بازی‌سازی و در واقع بازی در بازی کنند. همچنین برای تولید این اثر نمایشی از ابزار و وسایل متعددی استفاده کرده‌ایم که از جمله آن می‌توان به ماسک از جنس باندهای گچی و ابزار سایه بازی اشاره کرد.
کارگردان نمایش «مجلس شبیه لیر بیچاره» در پایان یادآور شد: ما اگر هنرمند حوزه نمایش‌های آیینی هستیم، ابتدا باید افسانه‌ها و قصه‌ها را اجرا کنیم و بسیار مهم و حائز اهمیت است که هنرمندان در این روند اصول اولیه کار را بشناسند و ریشه‌ها را دریابند. گاهی دیده می‌شود برخی هنرمندان در برابر نمایش‌های ایرانی موضع منفی دارند اما به نظر من در تمام کشورها همچنان آثار کلاسیک و بومی روی صحنه هستند و وظیفه من به‌عنوان هنرمند در وهله نخست، شناساندن فرهنگ خود به جهان اطرافمان است.
بیستمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی از ۱۴ آذر ماه سال جاری به دبیری داود فتحعلی بیگی برگزار می‌شود.