«بازی‌نامه ملی»؛ راوی و قصه‌گوی تنهایی کلفت‌ها و نوکران یک خانه اشرافی
هادی آذرنگ، کارگردان نمایش «بازی‌نامه ملی» از آثار پذیرفته‌شده در بخش اجراهای صحنه‌ای جشنواره آیینی و سنتی می‌گوید نباید آموزش و اجرا به جشنواره ختم شود و به منظور توسعه و بسط ایندست نمایش‌ها نیاز است شاهد حمایت‌های مادی و معنوی بیشتر از گروه‌های نمایشی سراسر کشور باشیم.
گروه تئاتر هنرآنلاین: هادی آذرنگ کارگردان نمایش «بازی‌نامه ملی» از آثار پذیرفته‌شده در بخش اجراهای صحنه‌ای بیستمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی درباره جزئیات این نمایش گفت: این نمایش نوشته هنگامه مفید، داستان عده‌ای از خدمه و کنیزان داخل یک خانه اعیانی را روایت می‌کند که قرار است میزبان گروهی مطرب باشند تا مراسم عروسی باشکوهی را در این خانه به راه بیاندازند.
او افزود: این نمایش به نوعی روایتگر قصه تنهایی کلفت‌ها و نوکرانی است که در این خانه خدمت می‌کنند. من در این نمایش از شیوه‌های نمایشی سایه بازی و روحوضی بهره گرفتم که البته نمایشنامه اولیه نیز به نوعی متکی بر همین شیوه اجرایی روحوضی به رشته تحریر درآمده بود. نوازندگانی نیز پشت صحنه حضور دارند و البته در هر یک از بخش‌های اجرا، ما شاهد سایه نوازندگان هستیم.
آذرنگ تصریح کرد: برای نخستین بار است که به عنوان کارگردان در جشنواره نمایش‌های آئینی و سنتی حضور دارم البته در هجدهمین دوره نیز به عنوان بازیگر با نمایش «آمیز فرفره» در بخش مرور جشنواره از استان گیلان در این رویداد شرکت داشتم.
کارگردان نمایش «بازی‌نامه ملی» در ادامه با اشاره به اینکه جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی رسالتی مهم بر دوش دارد اذعان داشت: به عقیده من در هر دوره، برگزیدگان بخش‌های مختلف باید فرصت اجراهای بیشتر در استان‌های مختلف کشور را پیدا کنند. اجراهای جشنواره‌ای می‌تواند محل مناسبی برای کشف استعدادهای تازه و نمایش خلاقیت‌های هنری باشد اما نکته مهم این است که پس از جشنواره لازم است بر اساس یک برنامه‌ریزی اصولی، فرصت فعالیت هر چه بیشتر برای این استعدادها فراهم شود.
او ادامه داد: نمایش‌های آیینی و سنتی در طول سال کمتر فرصت اجراهای صحنه‌ای را پیدا می کنند البته شاید بخشی از این مسئله به نبود بازیگران حرفه‌ای برای نقش‌های خاص همچون سیاه و یا در سطحی کلان به هزینه‌های بالای تولیدات نمایشی در این حوزه مرتبط باشد.
آذرنگ تأکید کرد: برگزاری کارگاه های آموزشی در تمامی ایام سال به همت و پشتوانه تلاش هنرمندان قدیمی در بخش‌های مختلف از نویسندگی گرفته تا بازیگری، عروسک گردانی و غیره می‌تواند یکی از مهم‌ترین نکات پیشرفت در حوزه نمایش‌های آئینی و سنتی به شمار رود. به عقیده من، نباید آموزش و اجرا به جشنواره ختم شود و به منظور توسعه و بسط ایندست نمایش‌ها نیاز است شاهد حمایت های مادی و معنوی بیشتر از گروه های نمایشی سراسر کشور باشیم.
او در خاتمه گفت: به طور کلی یکی از مهم‌ترین مشکلات موجود در عرصه نمایش‌های آیینی و سنتی به نبود متون منحصر بفرد باز می‌گردد و ما بعضاً با متن‌های ضعیفی مواجه می‌شویم که حتی نتوانسته‌اند به شکل اصولی از متن‌های کلاسیک وام و اقتباس بگیرند که به زعم من، برپایی کارگاه‌های آموزشی در این زمینه با حضور متخصصان و اساتید می‌تواند به رفع نقاط ضعف موجود کمک کند.
بیستمین جشنواره نمایش‌های آئینی و سنتی از 14 آذرماه سال جاری به دبیری داود فتحعلی بیگی برگزار می‌شود.